Dag 9 - Alweer een nieuw begin!

Mijn 365-dagen-project doet me denken aan mijn pelgrimstocht naar Santiago de Compostela. Ik ben weer onderweg op een nieuw avontuur, 365 dagen lang. Op mijn zolderkamer, al typende achter mijn bureau, met enkel de geestelijke ongemakken dit keer.

---

Ik ben nu een dikke week op reis en ben mezelf al vele malen tegen gekomen. Ik had een beetje last van mijn rugzak, van oude denkpatronen die mijn weg veel zwaarder maken dan het is. Ik werd geteisterd door twijfels, excuses en een schrijfblokkade. Hierdoor heb ik van de 9 dagen na mijn start slechts 4 dagen ook daadwerkelijk iets geschreven. Nee, van blaren op mijn vingers is er dus nog geen enkele sprake.   

Op 13 juni 2011 schreef ik in mijn dagboek:

Mijn Camino de Santiago is vooral mijn eigen weg volgen, buiten alle hokjes om denken en loslaten wie en wat niet meer bij mij past. De reis is het doel, en hoe ik die invul, mag mijn hart weten. Alles is goed! 

Het is nu precies zo. Ik moet wennen aan dit nieuwe avontuur van mijn hart, mijn ritme vinden, en mijn doel. Vanaf nu ga ik met volle teugen genieten van deze reis, van het schrijven en delen vanuit mijn hart. Puur, met passie en met een glimlach van vertrouwen en plezier op mijn gezicht. 

Vanaf vandaag laat ik alles los en geef ik me stapje voor stapje over aan de weg. Alle verwachtingen en oordelen heb ik uit mijn rugzak gegooid en vervangen door een oneindige lading VREUGDE en PASSIE. Ik geef mezelf en mijn project alle ruimte om te groeien. Ik ben er klaar voor!

Van hart tot hart,

Daphne