Kabir, geboren in 1440 in India, bezong zijn liefdevolle aanbidding tot god in zijn inmiddels beroemde liederen. Deze eenvoudige man, een ongeletterde wever, is één van de merkwaardigste figuren uit de indische mystiek. Kabir was boven de beperkingen van godsdienst uitgestegen, wat zeer gewaagd was in zijn tijd, want voor veel orthodoxe hindoes, christenen en moslims was hij een ketter.
Dat weerhield Kabir er gelukkig niet van om iedereen te betoveren met zijn mystieke poëzie en heerlijke zangen, van spontane visioenen over innige vreugdevolle goddelijke liefde, van "die Ene Werkelijkheid die haar liefdesvormen verspreid heeft over de gehele wereld." Voor Kabir was de simpele vereniging met god de plicht en vreugde van elke ziel, onafhankelijk van ritueel of lichamelijke dwangmiddelen en zonder ver te hoeven gaan, want god is in alles en iedereen. Liefde was zijn meester en Liefde was overal in het dagelijkse leven aanwezig.
Dat weerhield Kabir er gelukkig niet van om iedereen te betoveren met zijn mystieke poëzie en heerlijke zangen, van spontane visioenen over innige vreugdevolle goddelijke liefde, van "die Ene Werkelijkheid die haar liefdesvormen verspreid heeft over de gehele wereld." Voor Kabir was de simpele vereniging met god de plicht en vreugde van elke ziel, onafhankelijk van ritueel of lichamelijke dwangmiddelen en zonder ver te hoeven gaan, want god is in alles en iedereen. Liefde was zijn meester en Liefde was overal in het dagelijkse leven aanwezig.
RSS Feed