Dag 287 - Gedicht uit de oude doos: Domheid (1991)

Wie houdt mij nu tegen
heeft het nog wel zin
bezig mezelf van de aarde te vegen
waarom zie ik toch niet in
dat ik mijn toekomst laat varen
zal ik één van de laatsten zijn hier
die in de leegte zal staren
een wereld vol plezier
zal alleen een herinnering zijn
spijt van wat is aangericht
dan weet ik pas wat ik mis
alleen somberheid in zicht
en toch laat ik me maar gaan
en kan het me niets schelen
totdat de klok ophoudt met slaan
en we samen het leed moeten delen

Daphne (1990)

---