Zolang ik me kan herinneren ben ik een Levensgenieter geweest. Sinds mijn kinderjaren doe ik alles wat ik leuk vind en stort ik me onbevangen van het ene Avontuur in het andere. Met oneindig veel Liefde en Passie voor de dingen die ik doe en de mensen die ik ontmoet laat ik angst smelten als sneeuw voor de zon.
Iedere ervaring zie ik als een Cadeautje. Het begon als kind, toen ik jarenlang dansend op vele podia heb gestaan als Hawaiidanseresje, en zelfs een paar keer op tv ben geweest na het schrijven van een brief. Wat een geweldig leuke en blije tijd was dat!
Het heerlijke van kind zijn was dat ik toen nog volledig kon leven vanuit mijn hart, puur en onbezonnen. Zodra ik in de puberteit belandde, lag alles ineens een héél stuk gecompliceerder en gevoeliger. Ik kreeg een geheel andere visie op mezelf en het leven. Ineens moest ik presteren, aan vele verwachtingen voldoen en in een soort van keurslijf voor de rest van mijn leven.
Ik had al snel door dat ik niet in een keurslijf pas. Ik had veel meer ruimte nodig om mezelf te kunnen zijn, mijn eigen keuzes te maken en te leven vanuit mijn hart. Mijn ouders dachten daar iets anders over. Ik keek dan ook reikhalzend uit naar de dag dat ik 17 werd en op kamers kon, de vrijheid tegemoet.
Ik heb altijd zoveel mogelijk mijn dromen geleefd. Al was er regelmatig een vervelend stemmetje in mijn hoofd dat me deed twijfelen aan mezelf en mijn keuzes en me onzeker maakte. Nu begrijp ik dat dat de visie van mijn ego was. Vanuit die ooghoek zag ik alles vanuit mijn gekwetste ik en de pijn die ik in eerdere ervaringen had opgelopen. Een op angst gebaseerde visie, puur gericht op overleven in deze 'gemene en oneerlijke wereld'. De realiteit ziet er vanuit die ooghoek ineens een stuk minder rooskleurig en gemakkelijk uit.
Toch heb ik ondanks dat stemmetje steeds weer durven kiezen voor datgene dat mij het meest liefdevolle gevoel gaf. Het dansen van mijn hart en ziel was altijd sterker dan de demotiverende visie van mijn ego en die van de mensen om mij heen. Al die keuzes van mijn hart hebben mij een heleboel superfijne en onvergetelijke ervaringen en verbindingen opgeleverd, en natuurlijk ook heel wat pijnlijke ervaringen en gebroken harten.
Achteraf gezien waren ook dat stuk voor stuk prachtige Cadeautjes op mijn pad! Door het ervaren van pijn, verdriet en een gebrek aan liefde, ging ik vanzelf op zoek naar wat mij meer liefde gaf, omdat ik vond dat ik alle liefde van de wereld verdiende! En dus liet ik steeds weer los wat niet bij me paste en koos ik voor mijn geluk, uit liefde voor mezelf en de mensen om me heen. Zo verlegde ik mijn grenzen en ervaarde ik meer en meer liefde in mijn leven.
Ik ben nu 34. Al mijn ervaringen hebben mij gebracht waar ik nu ben. Van de vele levenservaringen die ik heb opgedaan, zijn er ook ervaringen waarbij ik mijn handelen bespijt. Maar ook dat heb ik inmiddels geaccepteerd. Ik heb mezelf en de mensen die mijn ego triggerden vergeven. Ik was toen gewoon niet helemaal verbonden met mijn hart en liet me onbewust te veel leiden door mijn ego. En dat was eerder liefdeloos dan liefdevol.
Leef ik vanuit mijn hart, dan is alles liefde en goed zoals het is. Alleen al de gedachte aan iemand die ik lief heb, geeft mij liefde en kriebels in mijn buik. Of een glimlach van iemand op straat. Mijn passies die ik met veel liefde en plezier doe. Mijn dromen en wensen. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Liefde is overal in het leven én in mezelf te vinden. Mijn hart en ik hoeven er alleen maar voor open te staan.
Ik geniet met volle teugen van alle liefde die er is, en van iedere stap op mijn reis, ook als het even iets moeizamer gaat. Dat zijn van die momenten dat de verbinding met mijn hart even verstoord wordt door mijn ego. Ik heb inmiddels vele malen ervaren dat het altijd goed komt, en daar mag ik volledig op vertrouwen. Ik kies volmondig voor liefde! En dat maakt mijn levensreis tot een prachtig liefdevol Genietavontuur!
Veel liefs,
Daphne (2009)
Het heerlijke van kind zijn was dat ik toen nog volledig kon leven vanuit mijn hart, puur en onbezonnen. Zodra ik in de puberteit belandde, lag alles ineens een héél stuk gecompliceerder en gevoeliger. Ik kreeg een geheel andere visie op mezelf en het leven. Ineens moest ik presteren, aan vele verwachtingen voldoen en in een soort van keurslijf voor de rest van mijn leven.
Ik had al snel door dat ik niet in een keurslijf pas. Ik had veel meer ruimte nodig om mezelf te kunnen zijn, mijn eigen keuzes te maken en te leven vanuit mijn hart. Mijn ouders dachten daar iets anders over. Ik keek dan ook reikhalzend uit naar de dag dat ik 17 werd en op kamers kon, de vrijheid tegemoet.
Ik heb altijd zoveel mogelijk mijn dromen geleefd. Al was er regelmatig een vervelend stemmetje in mijn hoofd dat me deed twijfelen aan mezelf en mijn keuzes en me onzeker maakte. Nu begrijp ik dat dat de visie van mijn ego was. Vanuit die ooghoek zag ik alles vanuit mijn gekwetste ik en de pijn die ik in eerdere ervaringen had opgelopen. Een op angst gebaseerde visie, puur gericht op overleven in deze 'gemene en oneerlijke wereld'. De realiteit ziet er vanuit die ooghoek ineens een stuk minder rooskleurig en gemakkelijk uit.
Toch heb ik ondanks dat stemmetje steeds weer durven kiezen voor datgene dat mij het meest liefdevolle gevoel gaf. Het dansen van mijn hart en ziel was altijd sterker dan de demotiverende visie van mijn ego en die van de mensen om mij heen. Al die keuzes van mijn hart hebben mij een heleboel superfijne en onvergetelijke ervaringen en verbindingen opgeleverd, en natuurlijk ook heel wat pijnlijke ervaringen en gebroken harten.
Achteraf gezien waren ook dat stuk voor stuk prachtige Cadeautjes op mijn pad! Door het ervaren van pijn, verdriet en een gebrek aan liefde, ging ik vanzelf op zoek naar wat mij meer liefde gaf, omdat ik vond dat ik alle liefde van de wereld verdiende! En dus liet ik steeds weer los wat niet bij me paste en koos ik voor mijn geluk, uit liefde voor mezelf en de mensen om me heen. Zo verlegde ik mijn grenzen en ervaarde ik meer en meer liefde in mijn leven.
Ik ben nu 34. Al mijn ervaringen hebben mij gebracht waar ik nu ben. Van de vele levenservaringen die ik heb opgedaan, zijn er ook ervaringen waarbij ik mijn handelen bespijt. Maar ook dat heb ik inmiddels geaccepteerd. Ik heb mezelf en de mensen die mijn ego triggerden vergeven. Ik was toen gewoon niet helemaal verbonden met mijn hart en liet me onbewust te veel leiden door mijn ego. En dat was eerder liefdeloos dan liefdevol.
Leef ik vanuit mijn hart, dan is alles liefde en goed zoals het is. Alleen al de gedachte aan iemand die ik lief heb, geeft mij liefde en kriebels in mijn buik. Of een glimlach van iemand op straat. Mijn passies die ik met veel liefde en plezier doe. Mijn dromen en wensen. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Liefde is overal in het leven én in mezelf te vinden. Mijn hart en ik hoeven er alleen maar voor open te staan.
Ik geniet met volle teugen van alle liefde die er is, en van iedere stap op mijn reis, ook als het even iets moeizamer gaat. Dat zijn van die momenten dat de verbinding met mijn hart even verstoord wordt door mijn ego. Ik heb inmiddels vele malen ervaren dat het altijd goed komt, en daar mag ik volledig op vertrouwen. Ik kies volmondig voor liefde! En dat maakt mijn levensreis tot een prachtig liefdevol Genietavontuur!
Veel liefs,
Daphne (2009)
RSS Feed
