“Gatver zeg, wat een zweverig gedoe!” schimpt ze, terwijl ze me aankijkt alsof iemand haar zojuist een oneerbaar voorstel heeft gedaan. Ik werp haar een verwonderde blik toe. Toegegeven, ook ik moest er ooit als nuchter verstandsmens zijnde weinig van hebben. Zweverigheid was voor mij onlosmakelijk verbonden met wazige mensen in veel te hoge sferen en oubollige soepjurken. Maar om nou gelijk te doen alsof onze intuïtie één of andere smerige aandoening is?

Vroeger was ik Rooms-Katholiek. Toen ik 7 jaar oud was had ik er zelf voor gekozen. Ik werd gedoopt, ik deed mijn 1e heilige communie en ging iedere zondag met veel plezier naar de kerk. Terwijl de ouderen er hun monotone versjes opdreunden onder leiding van de pastoor, mochten de jongste heilige boontjes met zuster Carolien mee voor de kindernevendienst, waar zij ons verhalen uit de kinderbijbel voorlas. Achteraf gezien besef ik dat ik als kind geen flauw idee had waar ik eigenlijk mee bezig was. Het leek allemaal heel speciaal, maar waarschijnlijk had zuster Carolien evengoed de spannende verhalen van Wipneus en Pim, Pinkeltje of Jip en Janneke kunnen vertellen.
Door de jaren heen leerde ik dat waarheid zeker geen vaststaand iets is mits we er een ruimdenkende en flexibele instelling op na houden. Waarheid evolueert. We vergaren in de loop van ons leven kennis en informatie die ons beeld kan veranderen, en voor we het weten is dat waarin we vandaag geloven, morgen plotsklaps een illusie. En dat wat gisteren nog zo onwaarschijnlijk leek, kan vandaag zomaar ineens de waarheid zijn.
Het was dan ook meteen afgelopen met mijn Rooms-Katholieke goedgelovigheid, toen ik oud en wijs genoeg was om een eigen mening te vormen op basis van wat ik zag, hoorde en voelde. Ik was een jaar of 18 toen ik de paus per brief mededeelde dat ik niet langer Rooms-Katholiek wenste te zijn. Zijn toenmalige uitlatingen over homosexualiteit en HIV in Afrika waren de druppel! Ik wilde niet geassocieerd worden met het Vaticaan en met een paus die een onmenselijke, liefdeloze god en ongelijkwaardigheid predikt. Ik zou mijn eigen weg wel vinden!
Door de jaren heen leerde ik dat waarheid zeker geen vaststaand iets is mits we er een ruimdenkende en flexibele instelling op na houden. Waarheid evolueert. We vergaren in de loop van ons leven kennis en informatie die ons beeld kan veranderen, en voor we het weten is dat waarin we vandaag geloven, morgen plotsklaps een illusie. En dat wat gisteren nog zo onwaarschijnlijk leek, kan vandaag zomaar ineens de waarheid zijn.
Het was dan ook meteen afgelopen met mijn Rooms-Katholieke goedgelovigheid, toen ik oud en wijs genoeg was om een eigen mening te vormen op basis van wat ik zag, hoorde en voelde. Ik was een jaar of 18 toen ik de paus per brief mededeelde dat ik niet langer Rooms-Katholiek wenste te zijn. Zijn toenmalige uitlatingen over homosexualiteit en HIV in Afrika waren de druppel! Ik wilde niet geassocieerd worden met het Vaticaan en met een paus die een onmenselijke, liefdeloze god en ongelijkwaardigheid predikt. Ik zou mijn eigen weg wel vinden!

Ik voelde me aangetrokken tot de paranormale wereld en ging daar op onderzoek uit. Stapje voor stapje ontdekte ik dat "gezwever" veel meer inhoudt dan alleen maar vage praat over ontastbare zaken. Mijn oordeel was duidelijk gebaseerd op een gebrek aan informatie! Niet zo vreemd in een maatschappij waar de nadruk werd gelegd op materiële zaken en waar depressie volksziekte nummer 1 is. Als het erop aankomt, ontdek je dat niet je dikke bankrekening, je mooie huis of geweldige carrière je door de moeilijke tijden heensleept, maar je bloedeigen innerlijk. En laat "dat zweverige gedoe" nou juist gericht zijn op het ontdekken van de liefde in onszelf, en op het vinden van balans tussen lichaam, geest en ziel, zodat we in iedere situatie vol vertrouwen met beiden benen op de grond blijven staan. Spiritualiteit is niet langer zweverig als geestelijke kennis en wijsheid worden vertaald naar het toepassen ervan in het aardse leven.
Ik heb van de ontelbaar vele wegen die naar ons innerlijk leiden er vele mogen bewandelen. Ik ben tot de conclusie gekomen dat spiritualiteit in vele verschillende smaken en soorten verkrijgbaar is. Er is werkelijk voor ieder wat wils, net als muziek. En welke weg we ook kiezen, iedere weg geeft ons de mogelijkheid om onze blik te verruimen op het leven en op wie wij diep van binnen werkelijk zijn. Het zijn de geschenken van en voor ons hart, een handleiding voor het leven als mens op Aarde.
En voor je het weet is je intuïtie je navigatiesysteem en de liefde in je hart jouw drijvende kracht waarmee je de hemel op aarde creëert voor jezelf en je medemens.
Geniet van de reis lieverds!
Van hart tot hart,
Daphne Geniet (2008)
Ik heb van de ontelbaar vele wegen die naar ons innerlijk leiden er vele mogen bewandelen. Ik ben tot de conclusie gekomen dat spiritualiteit in vele verschillende smaken en soorten verkrijgbaar is. Er is werkelijk voor ieder wat wils, net als muziek. En welke weg we ook kiezen, iedere weg geeft ons de mogelijkheid om onze blik te verruimen op het leven en op wie wij diep van binnen werkelijk zijn. Het zijn de geschenken van en voor ons hart, een handleiding voor het leven als mens op Aarde.
En voor je het weet is je intuïtie je navigatiesysteem en de liefde in je hart jouw drijvende kracht waarmee je de hemel op aarde creëert voor jezelf en je medemens.
Geniet van de reis lieverds!
Van hart tot hart,
Daphne Geniet (2008)