Vannacht had ik bijzondere dromen. Er was een speciale bijeenkomst gaande in een grote ruimte. De energie was er zeer krachtig. Het voelde alsof ik van top tot teen werd ongedompeld in een hemels bad van vreugde en liefde. Samen met mijn zusje Melissa liep ik naar buiten. We keken naar de donkere hemel en zagen hoe het luchtruim was gevuld met een heleboel ruimteschepen in de vorm van vliegende schotels. We waren erg verheugd over hun lang verwachte komst en liepen opgewonden naar de plek waar ze zouden landen.
Het was een zeer speciale gelegenheid en de sfeer was uitgelaten. Alle aanwezigen wilden onze Galactische familie dolgraag ontmoeten. Ik zag hoe de schotels één voor één op het grasveld landden om mensen aan boord te laten, en vervolgens weer wegzweefden. Ook voor mij en Melissa kwam er een schotelvormig voertuig met gekleurde lichten op het dak naar beneden gezweefd en landde voor onze neus. Het voelde spannend en blij toen Melissa en ik met open armen werden ontvangen en het voertuig binnen liepen.
Eenmaal binnen bleek het voertuig veel groter te zijn dan het er van buiten uit zag. Het leek erop dat we daar waren om een rondleiding te krijgen en om kennis te maken met het leven op zo´n ruimteschip. Verwonderd en nieuwsgierig liepen we rond. De inrichting zag er apart uit en anders dan ik had verwacht, met verschillende voorwerpen die ik niet kende. In mijn droom gingen Melissa en ik meerdere keren naar diezelfde landingsplaats, waar we steeds weer werden opgehaald door zo´n schotel.
Daarna werd ik even wakker. Het bleek pas 6.30 uur te zijn en ik viel weer in slaap. Ik droomde dat ik in een park was waar heel veel mensen waren. In de lucht zweefden twee enorme ruimteschepen. Deze hadden een andere vorm dan die schotels, ze waren opgebouwd uit blokken met lichtjes erop. De schepen zweefden redelijk laag boven de grond.
In het park liep ook een man met zijn hond. Ik zag dat de man niet eens in de gaten had dat er een groot ruimteschip achter hem zweefde, zo diep was hij in gedachten verzonken. Pas toen ik hem keihard riep en naar boven wees, draaide hij zich om, en schrok hij zich helemaal wild toen hij zag wat er in de lucht hing!
Evenlater was een van deze ruimteschepen in het park geland. Een heleboel mensen stonden erom heen, het leek wel een kermisattractie. Er stapten mensenwezens uit het schip, die de mensen in het park mee naar binnen leidden. Sommige mensen waren doodsbang en wilden niet en rukten zich los. Ik zag ook bange mensen wegrennen en over de hekken van het park klimmen om te vluchten. Melissa en ik liepen relaxt door het park en aanschouwden alles. Toen er een vriendelijk lachend mensenwezen langs ons liep, zei ik tegen hem "wij gaan vrijwillig mee!" en we lachten. Met zijn 3-en liepen we lachend naar binnen.
Ook hier keek ik weer mijn ogen uit. Het schip was van binnen weer veel groter dan het leek. Het was alsof ik in een heel groot gebouw was, een soort van bibliotheek. Er waren heel veel mensenwezens. Deze aliens leken sprekend op mensen, alleen hun kleding en uitstraling was anders, vredig en krachtig. Ik was me ervan bewust dat ze mijn gedachten konden lezen en was me bewust van alles wat ik uitzond.
Ik moest wachten in een wachtruimte, ik werd verwacht. Het viel me op dat er aan één zijde van deze ruimte van de vloer tot aan het plafond glazen wanden waren, en dat er aan de andere kant van die wand een prachtige tuin was en een stralend blauwe lucht....dit bevond zich allemaal in het ruimteschip.
Ik kreeg een gesprek met een meneer. Helaas weet ik niet meer waar het over ging. Ik heb nog meer gedroomd, maar helaas ben ik de details vergeten. Toen ik wakker werd, was ik in ieder geval heel erg verwonderd en compleet verrast over mijn belevenissen!
Ik kijk met heel mijn hart uit naar het moment dat onze Galactische familie kennis komt maken met ons op Aarde! Wat vast niet lang meer kan duren.....
Van hart tot hart,
Daphne
Eenmaal binnen bleek het voertuig veel groter te zijn dan het er van buiten uit zag. Het leek erop dat we daar waren om een rondleiding te krijgen en om kennis te maken met het leven op zo´n ruimteschip. Verwonderd en nieuwsgierig liepen we rond. De inrichting zag er apart uit en anders dan ik had verwacht, met verschillende voorwerpen die ik niet kende. In mijn droom gingen Melissa en ik meerdere keren naar diezelfde landingsplaats, waar we steeds weer werden opgehaald door zo´n schotel.
Daarna werd ik even wakker. Het bleek pas 6.30 uur te zijn en ik viel weer in slaap. Ik droomde dat ik in een park was waar heel veel mensen waren. In de lucht zweefden twee enorme ruimteschepen. Deze hadden een andere vorm dan die schotels, ze waren opgebouwd uit blokken met lichtjes erop. De schepen zweefden redelijk laag boven de grond.
In het park liep ook een man met zijn hond. Ik zag dat de man niet eens in de gaten had dat er een groot ruimteschip achter hem zweefde, zo diep was hij in gedachten verzonken. Pas toen ik hem keihard riep en naar boven wees, draaide hij zich om, en schrok hij zich helemaal wild toen hij zag wat er in de lucht hing!
Evenlater was een van deze ruimteschepen in het park geland. Een heleboel mensen stonden erom heen, het leek wel een kermisattractie. Er stapten mensenwezens uit het schip, die de mensen in het park mee naar binnen leidden. Sommige mensen waren doodsbang en wilden niet en rukten zich los. Ik zag ook bange mensen wegrennen en over de hekken van het park klimmen om te vluchten. Melissa en ik liepen relaxt door het park en aanschouwden alles. Toen er een vriendelijk lachend mensenwezen langs ons liep, zei ik tegen hem "wij gaan vrijwillig mee!" en we lachten. Met zijn 3-en liepen we lachend naar binnen.
Ook hier keek ik weer mijn ogen uit. Het schip was van binnen weer veel groter dan het leek. Het was alsof ik in een heel groot gebouw was, een soort van bibliotheek. Er waren heel veel mensenwezens. Deze aliens leken sprekend op mensen, alleen hun kleding en uitstraling was anders, vredig en krachtig. Ik was me ervan bewust dat ze mijn gedachten konden lezen en was me bewust van alles wat ik uitzond.
Ik moest wachten in een wachtruimte, ik werd verwacht. Het viel me op dat er aan één zijde van deze ruimte van de vloer tot aan het plafond glazen wanden waren, en dat er aan de andere kant van die wand een prachtige tuin was en een stralend blauwe lucht....dit bevond zich allemaal in het ruimteschip.
Ik kreeg een gesprek met een meneer. Helaas weet ik niet meer waar het over ging. Ik heb nog meer gedroomd, maar helaas ben ik de details vergeten. Toen ik wakker werd, was ik in ieder geval heel erg verwonderd en compleet verrast over mijn belevenissen!
Ik kijk met heel mijn hart uit naar het moment dat onze Galactische familie kennis komt maken met ons op Aarde! Wat vast niet lang meer kan duren.....
Van hart tot hart,
Daphne
RSS Feed
